SİNEMA ÜZERİNE NOTLAR

Sinemanın daha ilk ortaya çıkışından beri süregelen, kuramsal bir zemine oturtulma çabası, tıpkı felsefe tarihindeki estetik tartışmalarıyla paralel olarak ilerleyen sanat tanımlamaları gibi her dönem yeni bir anlayışın ortaya çıkmasına ön ayak olmuştur. Elbette bir sanat formu olarak sinema üretenler, daha çok akademinin derinlemesine nüfuz ettiği bu kuramsal tartışmalara dolaylı yoldan müdahil olmuşlar bu yüzden düşünsel yapıyla pratik arasında belirli bir mesafe kendini göstermiştir. Düşünsel alandaki ilerlemelerin diğer sanat formlarındaki yansımaları göz önüne alındığında sinemanın hala oldukça eski tartışmaların odağında ilerlediğini söylemek yanlış olmaz. Bunun sinemanın ontolojisine has meselelerle de bir ilişkisi olmasına karşın kuramsal olarak süregiden tartışmalar, daha çok hermenötik alanda yoğunlaştığı için kabul gören bütüncül kuramların düşün dünyasındaki gelişmelerin çok gerisinde kalmış olması sinema için bazı kronik sorunların oluşmasına gittikçe daha fazla sebebiyet vermeye başladı. Bizim burada 12 bölümde irdeleyeceğimiz Sinema Üzerine Notlar başlıklı yazılar temelde bütüncül bir kuramsal zemin amacı taşımasına karşın şu aşamada daha çok bu temele yönelik bir ön taslak niteliğindedir. Bu yazıların ortaya konmasında izlenen yol ve teorik olana dair düşünsel alandaki gelişmelere paralel olarak getirilen bakış aynı zamanda Sinema Üzerine Notlar’ın amacını da ortaya koymaktadır. Yazımızın başında bahsettiğimiz teorinin pratikle arasında olan farktan dolayı da yazılarımızın temeli daha çok deneysel ve avangart sinemaya dayanmaktadır. Bu açıdan her ne kadar düşün dünyasındaki gelişmelere paralel bir anlatı içerse de sinema pratiğinde var olanlarla olan ilişkisi üzerinden Sinema Üzerine Notlar, akademik sahanın ötesinde pratikle çok daha sıkı bağlar içermektedir.